W Muzeum Bursztynu w Gdańsku można zobaczyć ekspozycję zatytułowaną „Bursztyny Świata”. Wśród prezentowanych na niej okazów jest m.in. największa na świecie bryła glesytu z Sumatry, która waży ponad 70 kilogramów. Żywica ta może zostać niebawem wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa. Równie ciekawy jest 50-kilogramowy okaz żywicy kauri z Nowej Zelandii. Jest to kopal, młoda żywica, która powstała mniej niż milion lat temu. Takich ciekawostek jest na ekspozycji mnóstwo.
Mało kto wie, że bursztyny możemy znaleźć niemal na całym świecie. Na Ziemi występuje co najmniej kilkaset różnych żywic kopalnych określonych mianem „bursztynu”. Tym terminem można umownie nazwać skamieniałe żywice starsze niż milion lat, ale każdy rodzaj żywicy kopalnej powstawał w innych warunkach geologicznych i klimatycznych, a także innym środowisku – lądowym bądź morskim. Zróżnicowanie żywic kopalnych zależy też od gatunku drzewa macierzystego. O niemalże wszystkich tajemnicach bursztynów dowiemy się z wystawy „Bursztyny świata, wystawa żywic kopalnych ze zbiorów PAN Muzeum Ziemi w Warszawie oraz Janusza Fudali – Ambersafari i Douga Lundberga – Ambericawest”.
Bursztyny świata w Gdańsku – największy waży 70 kg
Ekspozycja prezentuje także kopale, młode żywice powstałe mniej niż milion lat temu, w tym 50 kilogramowy okaz żywicy kauri z Nowej Zelandii.
Znamy żywice triasowe, jurajskie, kredowe i nam najbliższe – paleogeńskie, sprzed co najmniej 40 milionów lat. Większość z tych żywic jest prezentowana na wystawie. Na ekspozycji pokazujemy również największą na świecie bryłę glesytu z Sumarty, ważącą ponad 70 kilogramów, aspirującą do zaszczytu wpisania do Księgi Rekordów Guinnessa. Na szczególną uwagę zasługuje bryła bursztynu meksykańskiego z Chiapas o masie 8 kilogramów.
Żywice w biżuterii i na mapie
Dopełnieniem wystawy są prace biżuteryjne polskich artystów-bursztynników: Danki Czapnik, Sławy Tchórzewskiej, Marcina Tymińskiego, Andrzeja Kupniewskiego, Jacka Byczewskiego, Pawła Kaczyńskiego, Sławomira Fijałkowskiego oraz Wojciecha Kalandyka i Macieja Rozenberga – Art7, wykonane z różnych żywic kopalnych.
Celem artystów było stworzenie wyjątkowej biżuterii łączącej bursztyn bałtycki, dominikański i sumatrzański w ramach projektu „Amber. Around the Word”, którego pomysłodawcą jest Janusz Fudala.
O występowaniu bursztynu na świecie „opowiada” mapa żywic kopalnych. Opracował ją dr hab. Jacek Szwedo, prof. UG, kierownik Pracowni Entomologii Ewolucyjnej i Muzeum Inkluzji w Bursztynie z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii, Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.
Ekspozycję można oglądać do 30 września br roku w Muzeum Bursztynu w Gdańsku.
Warto zajrzeć: Cofnijmy się kilkadziesiąt milionów lat wstecz…, aby zrozumieć bogactwo i różnorodność teraźniejszości! Dlaczego w przyrodzie występuje tak wiele rodzajów „bursztynów”? Dlaczego różnią się od siebie kolorem i kształtem? Dlaczego jedne są cenione, a inne nie? Jakie czynniki na to wpływają? Na te i inne pytania odpowie nadchodzące oprowadzanie kuratorskie „Żywice kopalne w czasie i przestrzeni” poświęcone wystawie czasowej „Bursztyny Świata”. Spotkanie poprowadzi prof. UG Jacek Szwedo, kierownik Pracowni Entomologii Ewolucyjnej i Muzeum Inkluzji w Bursztynie z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii, Wydziału Biologii, Uniwersytetu Gdańskiego. Odbędzie się ono 21 lutego w godzinach 17-18 w Muzeum Bursztynu. Wstęp wolny.
ZOBACZ TAKŻE: