Litery, kropki, cyfry, linie ciągłe i przerwane w kolorze żółtym, białym czy zielonym…co kryją w sobie te tajemnicze znaki na drzewach, które nierzadko można zobaczyć podczas spacerów w lesie?
Jak wyjaśnia Iwona Jóźwicka z Nadleśnictwa Dojlidy, bez obaw, to nie jest artystyczna twórczość leśniczego. Każdy z symboli oznacza coś innego i nanoszony jest zgodnie z zaleceniami bądź instrukcją. Takie oznaczenia służą leśnikom, by zlokalizować drzewa czy fragmenty lasu specjalnego przeznaczenia, a tym samym są dowodem w starannym prowadzeniu gospodarki leśnej.
Żółty ciągły pasek o szerokości 10 cm, namalowany wokół pnia na wysokości 150 cm oznacza granicę wyłączonego drzewostanu nasiennego (WDN). Drzewa rosnące na załamaniach granicy oznacza się dodatkowo literą „N” wysokości 15 cm, wykonaną nad opaską, tą samą jasnożółtą farbą. Wskazane jest również umieszczenie numeru drzewostanu, pod którym został on zarejestrowany w krajowym rejestrze LMP. Odstęp, między drzewami z opaskami powinien być taki, aby od drzewa oznaczonego, w obu kierunkach widoczne były następne drzewa z opaską. WDN to wytypowany fragment lasu (wyłączony od pozyskania), na którym rosną zdrowe, dorodne drzewa produkujące nasiona bardzo dobrej jakości. Szyszki zbiera się z drzew stojących, a pozostałe nasiona (bukiew i żołędzie) z ziemi. Z nasion hodowane są sadzonki drzew przeznaczone do zakładania upraw pochodnych w celu zachowania wartościowych genotypów zapewniających powstanie drzewostanów o wysokiej jakości hodowlanej i technicznej.
Białe litery JP (jesienne poszukiwania) z numerami wskazują granice tzw. partii kontrolnych jesiennych poszukiwań pierwotnych szkodników sosny. Taki zabieg służy do oceny zagrożenia drzewostanów sosnowych przez szkodniki.
Natomiast drzewa przeznaczone do usunięcia w zabiegach pielęgnacyjnych i sanitarnych oraz drzewa niebezpieczne zagrażające bezpieczeństwu użytkowników lasu, oznacza się farbą za pomocą kropki bądź ukośnej kreski.
Literą „E” (wielkości około 20 cm) zaznaczamy drzewa biocenotyczne, w tym dziuplaste, czy o nietypowym pokroju lub z nietypowymi formami morfologicznymi np. szyszek, kory, gałęzi czy drzewa wyraźnie wyróżniające się wiekiem lub rozmiarami w stosunku do innych drzew na tym terenie. Drzewa takie pozostawia się w celu zwiększenia różnorodności biologicznej.
Litera „K”, kreska, bądź „KE” informuje, iż turysta jest na granicy kępy ekologicznej, czyli fragmentu starodrzewu pozostawionego do naturalnego rozkładu. Tak pozostawiana kępa, to także miejsce schronienia zwierząt. Przyczynia się również do zróżnicowania struktury nowego drzewostanu, zapewniając obecność mikrosiedlisk zasiedlanych przez wiele gatunków owadów. Z czasem jest źródłem martwego drewna w różnych postaciach: stojącego, leżącego, martwych konarów czy obłamanych gałęzi, miejscem bytowania wielu mikroorganizmów, owadów i grzybów.
Znajomość znaków pozwala lepiej poznać i zrozumieć działania leśników w dbaniu i gospodarowaniu polskimi lasami. Więcej informacji znajdziecie na stronie Lasów Państwowych.
ZOBACZ TAKŻE:
Fot. Bogusław Micun/lasy.gov.pl